حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ ـ أُرَاهُ قَالَ ـ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ، عَنْ أَبِي حَصِينٍ، عَنْ أَبِي الضُّحَى، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، ‏{‏حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ‏}‏ قَالَهَا إِبْرَاهِيمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حِينَ أُلْقِيَ فِي النَّارِ، وَقَالَهَا مُحَمَّدٌ صلى الله عليه وسلم حِينَ قَالُوا ‏{‏إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ‏}‏
Salin
Diriwayatkan oleh Ibnu `Abbas

“Cukuplah Allah bagi kami dan Dialah Yang Maha Pemelihara urusan”, dikatakan Ibrahim ketika dia dilemparkan ke dalam api; dan dikatakan oleh Muhammad ketika mereka (orang-orang munafik) berkata: “Pasukan besar berkumpul melawan kamu, maka takutlah kepada mereka,” tetapi itu hanya menambah iman mereka dan mereka berkata: “Cukuplah Allah bagi kami dan Dialah Yang Maha Mengurus (urusan kami).” 3.173)