حَدَّثَنَا فَرْوَةُ، قَالَ‏:‏ حَدَّثَنَا عَبِيدَةُ، عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ الْحَارِثِ، عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، قُلْتُ‏:‏ يَا رَسُولَ اللهِ، عَلِّمْنِي شَيْئًا أَسْأَلُ اللَّهَ بِهِ، فَقَالَ‏:‏ يَا عَبَّاسُ، سَلِ اللَّهَ الْعَافِيَةَ، ثُمَّ مَكَثْتُ ثَلاَثًا، ثُمَّ جِئْتُ فَقُلْتُ‏:‏ عَلِّمْنِي شَيْئًا أَسْأَلُ اللَّهَ بِهِ يَا رَسُولَ اللهِ، فَقَالَ‏:‏ يَا عَبَّاسُ، يَا عَمَّ رَسُولِ اللهِ، سَلِ اللَّهَ الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ‏.‏
Terjemahan

Abbas bin Abdul Mmuttalib (ra) mengatakan bahwa dia meminta Rasulullah (ﷺ) untuk mengajarinya permohonan di mana dia dapat meminta Allah untuk kebutuhannya. Rasulullah SAW (ﷺ) berkata, “Abbas, mintalah kepada Allah untuk afiyah (keamanan). Setelah beberapa hari, dia kembali bertemu dengan Nabi (ﷺ) dan bertanya, “Ajarkan saya permohonan untuk memohon kepada Allah atas keinginan saya.” Dia berkata, “Wahai Abbas! Wahai paman Rasulullah! Mintalah kepada Allah untuk keselamatan di dunia ini dan di akhirat.