حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، عَنِ الْمَسْعُودِيِّ، عَنْ جَامِعِ بْنِ شَدَّادٍ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يَزِيدَ، قَالَ لَمَّا أَتَى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْعُودٍ جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ اسْتَبْطَنَ الْوَادِيَ وَاسْتَقْبَلَ الْكَعْبَةَ وَجَعَلَ الْجَمْرَةَ عَلَى حَاجِبِهِ الأَيْمَنِ ثُمَّ رَمَى بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ يُكَبِّرُ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ ثُمَّ قَالَ مِنْ هَاهُنَا وَالَّذِي لاَ إِلَهَ غَيْرُهُ رَمَى الَّذِي أُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الْبَقَرَةِ ‏.‏
Terjemahan
Tidak ada yang dimaksud bahwa 'Abdur-Rahman bin Yazid berkata

"Ketika 'Abdullahbin Mas'ud melempari Pilar 'Aqabah, dia pergi ke dasar lembah dan berbalik menghadap Ka'bah, dengan Pilar di sebelah kanannya. Kemudian dia melemparkan tujuh kerikil, mengucapkan Takbir dengan masing-masing kerikil. Kemudian dia berkata: 'Dari sini, oleh Dia selain yang tidak layak disembah, orang itu melemparkan, yang kepadanya Surat Al-Baqarah diwahyukan.'"