أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ، عَنْ مَالِكٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنِ ابْنِ أُكَيْمَةَ اللَّيْثِيِّ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم انْصَرَفَ مِنْ صَلاَةٍ جَهَرَ فِيهَا بِالْقِرَاءَةِ فَقَالَ ‏"‏ هَلْ قَرَأَ مَعِي أَحَدٌ مِنْكُمْ آنِفًا ‏"‏ ‏.‏ قَالَ رَجُلٌ نَعَمْ يَا رَسُولَ اللَّهِ ‏.‏ قَالَ ‏"‏ إِنِّي أَقُولُ مَا لِي أُنَازَعُ الْقُرْآنَ ‏"‏ ‏.‏ قَالَ فَانْتَهَى النَّاسُ عَنِ الْقِرَاءَةِ فِيمَا جَهَرَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِالْقِرَاءَةِ مِنَ الصَّلاَةِ حِينَ سَمِعُوا ذَلِكَ ‏.‏
Salin
Diriwayatkan dari Abu Hurairah

"Rasulullah (صلى الله عليه وسلم) menyelesaikan shalat yang dibacakannya dengan lantang, lalu dia berkata: 'Apakah ada di antara kamu yang membaca denganku barusan?' Seorang pria berkata: 'Ya, wahai Rasulullah.' Dia berkata: 'Saya bertanya-tanya apa yang mengganggu saya dalam membaca Al-Qur'an.'" Jadi orang-orang berhenti membaca dalam doa di mana Rasulullah (صلى الله عليه وسلم) membaca dengan keras ketika mereka mendengarnya.